donderdag 28 oktober 2010

Paul Van Himst: Over mezelf

Paul Van Himst was de beste Belgische voetballer van de 20ste eeuw. Zijn technische, bijna Braziliaanse vaardigheid leverde de blanke Pele een reputatie op tot ver buiten de landsgrenzen. Zijn goals, zijn magistrale trap 'buitenkant voet', zijn slaloms zijn in het geheugen gegrift van menig voetballiefhebber. 81 keer was hij Belgisch international, 4 keer kreeg hij de Gouden Schoen. Maar ook als trainer en bondscoach was hij succesvol. In 1994 loodste hij de Rode Duivels naar het WK in Amerika.
Grote vriend van Eddy Merckx (die het voorwoord schreef), rasechte Brusselaar, minzame gentleman, zaakvoerder van het koffiebedrijf Bresor: Van Himst is groot in alles wat hij is en doet. In dit boek vertelt hij zijn meeslepende levensverhaal.


Waarom heb ik deze biografie gekozen?

Het was een voetballer van voor mijn tijd, vandaar dat ik relatief weinig weet over Paul Van Himst.
De enkele dingen die ik wel weet is dat hij fantastisch goed kon voetballen en dat hij tot de beste behoorde van de 20e eeuw! Vandaar mijn interesse voor dit boek.
Ik hoop dat hij wat meer vertelt over hoe hij de top bereikte en wat het verschil was tussen het voetbal van toen en dat van nu, qua transferbedragen, de professionele begeleiding, het spelniveau, . . .

dinsdag 12 oktober 2010

Sprakeloos: Tom Lanoye

1) Geert Beernaert, (2007), Schrijven maakt je gelukkiger. Geraadpleegd op 12 oktober 2010 via http://www.recensieweb.nl/recensie/2065/Schrijven+maakt+je+gelukkiger.html

Ik heb deze recensie gekozen, omdat de auteur in het boek zijn pijn, verdriet, liefde en vreugde kan beschrijven die hij moet gevoeld hebben voor zijn moeder, of tijdens haar dood. Vandaar: "schrijven maakt gelukkiger". Ik hoop dat dit boek een hoofdstuk van Lanoye's leven kan afsluiten.

2) Jona Lendering, (2008), Rouw vóór de dood. Geraadpleegd op 12 oktober 2010 via http://www.recensieweb.nl/recensie/2690/Rouw+v%F3%F3r+de+dood.html

Het moet erg zijn, je wilt praten met je moeder, maar ze kan niets terugzeggen. Je weet dat haar einde nadert, maar je kan er geen gesprek over voeren. Je voelt je al slecht over dingen die je in het verleden wilde bespreken, maar nooit hebt gedaan en nu lukt dat niet meer, Tom Lanoye was al  aan het treuren, nog voor de dood van zijn moeder.



3) Maaike Van de Voorde, (2007), Een geslaagd huwelijk tussen auteur en verhaal. Geraadpleegd op 12 oktober 2010 via http://www.recensieweb.nl/recensie/2297/Een+geslaagd+huwelijk+tussen+auteur+en+verhaal.html

Tom Lanoye schrijft eigenlijk over gebeurtenissen uit zijn leven en dat van de moeder. Velen vinden het een goed boek,daarom ook dat men spreekt van een geslaagd huwelijk. Velen denken dat iets wat je meemaakte makkelijk is om neer te schrijven, maar volgens mij is het soms moeilijker dan gewoon je fantasie laten werken. ik heb er maar een aantal zinnetjes uit gelezen en vond het maar saai...